مستند آفریقا، سرزمین فرصتها» که این شبها از شبکه افق پخش میشود، مستند جذابی است که در پی نشان دادن ظرفیتهای اقتصادی و فرهنگی آفریقاست. در اینجا نکات جالبی از قسمت چهارم این مستند را مینویسم.
یتیمخانه فیلها
در کنیا برای قاچاق عاج فیل، فیلها را بطور غیرقانونی شکار کرده و بچههای آنها را یتیم میکنند. انگلیسیها بچه فیلهای یتیم را جمعآوری کرده و در محلی از آنها مراقبت میکنند. این یتیمخانه فیلها یک مکان جذاب هم برای گردشگران است.
البته به طور کاملا اتفاقی، انگلیس بزرگترین صادرکنندهی عاج فیل است! و ما اگر فکر کنیم پشت شبکهی قاچاق عاج فیل انگلیسها هستند و این یتیمخانه (که با فروش بلیط به گردشگران هزینههایش تامین میشود) بخشی از شبکهی فریبکار روباه پیر است، حتما توهم توطئه داریم!
غفلت و کمکاری ایرانیان در آفریقا
یکی از تاجران ایرانی ساکن کنیا میگوید در کنیا منطقههای آزادی وجود دارد که میتوان در آنجا شرکتهای تجاری تاسیس کرد و به سراسر کنیا و کشورهای دیگر آفریقا و حتی اروپا صادر کرد. جالب است که با همین کار ساده میتوان تحریمها را دور زد چون شما به عنوان یک شرکت کنیایی شناخته میشوید نه ایرانی!
اکنون چین به شدت از نظر اقتصادی در آفریقا فعال است و تقریبا تمام آفریقا را گرفته است. حال باید از مسئولین پرسید که آفریقا به چین نزدیکتر است یا ایران؟
درحالیکه اکنون آفریقا برای چین، هند و ترکیه سرزمین فرصتها» است هنوز برای ایران سرزمینی ناشناخته» است!
مختارنامه، کالای فرهنگی ایران
مستندسازان با خانم نازنین کریم که از خیرین و مبلغان شیعه در کنیا هستند، نیز ملاقات میکنند. جالب است که همسر ایشان، به خاطر علاقه به سریال مختارنامه فارسی یاد گرفته است و عاشق شخصیت مختار است. آقای کریم سریال یوسف پیامبر را هم تماشا کرده و ساخت سریالهای مشابه را هم پیگیری میکند. این نشان میدهد که یک کالای فرهنگی مناسب چقدر میتواند در معرفی کشورمان در دنیا موثر باشد.
آقای کریم میگوید برای تجارت در کنیا باید تجار دفتر کار داشته باشند اما همانطور که قبلا هم گفتیم شرکتهای بزرگ دولتی و خصولتی که اصلا تمایلی برای کار در آفریقا ندارند، شرکتهای کوچک هم توانایی این کار را ندارند و دولت هم که تسهیلات مناسبی برای تجار درنظر نمیگیرد.
حلبیآباد کنیا
در مستند چندین بار حلبیآباد نایروبی کنیا به تصویر کشیده میشود. این حلبیآباد جمعیتی 1.5 میلیونی دارد و دومین حلبیآباد بزرگ جهان است. مدرسهی شیعهای که در قسمت سوم مستند دیدیم در این حلبیآباد قرار داشت.
تلویزیون اینترنتی مهدی تیوی
مستندسازان سری هم به دفتر تلویزیون اینترنتی مهدی تیوی کنیا میزنند. دفتر کار آنها 70-80 متر بیشتر نیست اما توانستهاند 300 هزار مخاطب جذب کنند و جالب اینجاست مسلمانانی که مخاطب آنها هستند میگویند با تماشای تلویزیون آنها به مذهب شیعه علاقمند شدهاند. این شبکه سریالهای ایرانی را هم پخش میکند.
باز هم از روحیات مردم کنیا
یک معمار ایرانی ساکن کنیا که با کارگران کنیایی کار میکند، از خصوصیات اخلاقی خوب آنها میگوید. او میگوید مردم کنیا مردمی مهربان و بیآزار هستند که در مشکلات از هیچ کمکی به یکدیگر فروگذار نمیکنند. معمار ایرانی میگوید کارگران کنیایی دوست دارند بیشتر با ایرانیها کار کنند چون ایرانیها منصفتر بوده و حقوق بیشتری پرداخت میکنند و از طرفی خوشاخلاقتر هستند درحالیکه کارفرمایان هندی این طور نیستند.
بیکفایتی فرماندهان جنگ اقتصادی ایران
جالب است بدانید در زمان ساخت این مستند یعنی بهار سال 98، ایران در کنیا رایزن بازرگانی نداشته است. گویا دولت به مشکلات مالی برخورده و اولین کاری که کرده قطع حقوق رایزنهای بازرگانی در کشورهای مختلف بوده است، یعنی کسانی که در خط مقدم جنگ اقتصادی قرار دارند!
درباره این سایت